Ontstaan en werking van Poverello-Brugge

In het jaar 1985 kwamen we met een dertigtal mensen maandelijks samen bij de zusters Maricolen in Brugge om er ons te bezinnen over Poverello en het bestaan van kansarmoede in ons eigen land. Na ongeveer een tiental keren te zijn samengekomen stelde iemand in de groep de vraag aan Jan Vermeire, de stichter van Poverello die telkens op de bijeenkomst aanwezig was, of er in Brugge ook nood zou zijn aan een Poverello-huis. Jan twijfelde daar niet aan. Hij zei: ”Het is niet omdat een stad mooi is en de geveltjes er verzorgd uitzien dat er geen armoede kan schuilgaan achter die geveltjes. In elke stad of gemeente wonen er mensen die eenzaam zijn of gebukt gaan onder de zorgen van het leven.”

Toen er in de groep gevraagd werd wat er moest gebeuren om met zo’n huis te beginnen kregen we van Jan het verrassende antwoord :”Zoek een huis dat geschikt is en we beginnen eraan!” Jan had de voorbije maanden gevoeld dat er in de groep meerdere mensen aanwezig waren die hun schouders wilden zetten onder het project. Met een viertal mensen zijn we dan op zoek gegaan naar een huis. Als we dachten een geschikt huis gevonden te hebben moesten we Jan opbellen die dan zou komen kijken of het huis effectief de moeite waard was om er een Poverello te vestigen. Na een tweetal mislukte pogingen waarbij de huizen niet voldeden aan wat we nodig hadden, konden we een huis gaan bezoeken in de Goezeputstraat nummer 27. Toen we op de binnenkoer kwamen van dat huis, vroeg één van ons aan de verkoper van het immobiliënkantoor wat de muur voorstelde die we konden zien aan de andere kant van die koer. Toen kregen we als antwoord: “Eigenlijk staat dat ook te koop. Het is tot nu toe de opslagplaats van kledingstukken van dezelfde eigenaar als van het woonhuis.” Toen we deze ruimte mochten bekijken zagen we onmiddellijk dat ze ideaal was om er een Poverello-restaurant van te maken. Toen Jan kwam kijken was hij direct overtuigd van de geschiktheid van het geheel: een woonhuis waar de medewerkers konden samenkomen en een aparte zaal waar we mensen konden onthalen. Het huis werd door Poverello aangekocht en klaargemaakt voor het nieuwe gebruik. In de zaal die in de Oostmeers nummer 1 ligt moest er enkel een inkomportaal gemaakt worden, geschilderd worden en een bar gemetseld worden. Een aangepaste keuken die geïnstalleerd werd op een deel van de binnenkoer werd iets later in gereedheid gebracht. Op 8 december 1986 ontvingen we de eerste acht mensen in het nieuwe Poverello-huis in Brugge. Daarvoor hadden we alle sociale organisaties in Brugge aangeschreven met een brief waarin we de doelstellingen van het huis hadden aangegeven. Vandaag, bijna veertig jaar later, komen er gemiddeld dagelijks een 70-tal mensen naar het dagonthaal.

Dagonthaal

In Poverello-Brugge is er enkel dagonthaal, geen nachtonthaal. Daarvoor bestaan er gelukkig andere diensten in de stad. We zijn momenteel elke weekdag open tussen 10 uur ‘s morgens en 15 u. ’s middags. In het weekend en op feestdagen (behalve op kerstdag) zijn we gesloten. De mensen kunnen bij ons terecht voor een dagschotel (1 €) en/of een kom soep (20 cent). Koffie of frisdrank kosten ook 20 cent. Zoals in alle andere Poverello’s worden de mensen bediend aan tafel (dus er is geen zelfbediening). We proberen dat zo respectvol mogelijk te doen met een warm hart.

Elke eerste dinsdag van de maand is er in onze kapel een misviering die bijgewoond wordt door zowel onthaalden als medewerkers. Op de momenten dat Poverello in Brugge gesloten is (in het weekend en een periode in de grote vakantie) kunnen de mensen terecht bij de vzw Open Balie rond priester Antoon Vandeputte (in de Romerozaal in de Venkelstraat6 te Brugge).

Vrijwilligers

In Brugge kunnen we beroep doen op een ploeg van een 50-tal vrijwilligers. Elke dag zijn er ongeveer een 8-tal vrijwilligers actief (2 om op te dienen in de zaal, 1 achter de bar, 2 om het eten op de borden te leggen en 2 voor de afwas en 1 of 2 mensen voor andere taken). We krijgen regelmatig hulp van hogeschoolstudenten die stage komen doen. Zij worden aangestuurd door medewerkster Roos en krijgen eerst wat uitleg over Poverello. Ook heel wat humanioraleerlingen komen luisteren naar het verhaal dat Roos hen brengt.

Coördinator

In 1986 werd zuster Cécile Haelewyn de eerste verantwoordelijke in Poverello-Brugge. Ze is dat 29 jaar gebleven tot haar gezondheid het niet meer toeliet. In 2016 nam Jan Van Brugghe het roer van haar over. Jan heeft zich omringd met een groep van zes vrijwilligers die één maal per maand samenkomen om het reilen en zeilen van de werking te bespreken. Zo wordt er op dit moment gewerkt aan verbouwingsplannen om de keuken en het sanitair grondig aan te passen aan de huidige wetgeving.

Door de M-eeuwen Heen

Boven de bar in de zaal van Poverello-Brugge hangt een kunstwerk van een zeemeeuw. Het werd gemaakt door Sue Ball die een tijdje medewerkster is geweest. De meeuw is aan de buitenkant versierd met mooie foto’s uit de Poverello-geschiedenis. In de meeuw, en dat kunnen we niet zien, zitten honderden namen verstopt uit een telefoongids. Zelf zegt Sue Ball daarover: “Het concept van deze kunstmeeuw is een verhaal dat ik zelf ervaren heb en dat veel mensenlevens doormaken. Het leven kan er van buiten mooi uitzien, maar er kunnen binnenin duizenden verscheurde stukken zitten. Er zijn momenten in ons leven waarin we stormen en onweer moeten trotseren. In zulke tijden kunnen we ons net boven water houden. Soms hebben we zelfs het gevoel dat we verdrinken. Meeuwen vechten zich door zware stormen en onweer heen. Laten wij ons overstromen door tegenslagen of gebruiken we de sterke winden om ons op te tillen. Durven wij geloven dat de wind van Gods Geest ons in stormachtige tijden op een veilige plaats zal brengen waar we nieuwe kracht kunnen vinden om onze grenzen te verleggen ? Om hoger dan ooit op te stijgen, te zweven en van daaruit een hoger perspectief te krijgen, een vogelperspectief, een hemels perspectief.” Naast de meeuw hangen er in de zaal nog verschillende andere kunstwerken die gemaakt werden door vrijwilligers of onthaalden. Het is een teken van waardering voor de talenten die in hen schuilgaan. Wim

Poverello nieuws - december 2024

La gazette de Poverello - decembre 2024